حسین علیزاده با بیان اینکه قبل از اینکه بخواهم موسیقی بخوانم سینما در زندگی من جریان داشت، گفت: من فیلم‌های خوب غیرایرانی هم می‌دیدم زمانی که فیلم اسپارتاکوس را دیدم در خیابان راه می‌رفتم و احساس می‌کردم خودش هستم و چقدر فداکارم یا زمانی که دراکولا را دیدم (بیشتر…)
«پل مک‌کارتنی» در جدیدترین گفت‌وگوی خود از تجربه همکاری با «الویس کاستلو»، «کانیه وست» و «مایکل جکسون» گفته و اینکه چرا هرگز با کسی بهتر از «جان لنون» همکاری نکرده است. (بیشتر…)
رهبر اینتر ارکستر تهران در گفتگو با ایلنا در مورد موضوعات مهمی سخن گفته است. نادر مشایخی متولد ۵ آذر ۱۳۳۷ در تهران است. او آهنگساز و رهبر ارکستر و فرزند بازیگر قدیمی تئاتر و سینما، جمشید مشایخی است. وی پس از پایان تحصیلات ابتدایی در تهران، به هنرستان عالی موسیقی راه یافت (بیشتر…)
از صحبت کردن با او خسته نخواهی شد، آنقدر پخته و باسواد است که در برابرش حس می‌کنی باید کمتر صحبت کنی و بیشتر شنونده باشی. کریستف رضاعی با اینکه در فضای عام با آهنگسازی فیلم سینمایی "در دنیای تو ساعت چند است؟" شناخته شده اما سال‌های سال است که در زمینه آهنگسازی مشغول به فعالیت است. (بیشتر…)
درامرها خیلی کار می‌کنند بی‌آنکه شهرتی نصیبشان شود؛ چه جور آدم‌هایی درامر می‌شوند؟ دیرد او کالان این سوال را از بعضی از بهترین درامرهای جهان پرسیده است. استلا مُزگاوا (درامر وارپینت Warpaint) مطمئن نیستم چه جور آدم‌هایی درامر می‌شوند، گفتنش سخت است چون هرکدامشان یک جورند. ستاره فیلم شلاق و نوجوان چهارده‌ساله‌ای که در یک گروه پانک ساز می‌زند، هردو خود را با یک ساز مشترک ابراز می‌کنند، (بیشتر…)
رضا نامجو سال گذشته مجله تجربه در شماره چهل و یکم خود، ویژه نامه ای را درباره موسیقی اجتماعی ایران و به یاد فرهاد مهراد و فریدون فروغی منتشر کرد و به این بهانه با محسن شهرنازدار پژوهشگر و مدیر گروه صدا و موسیقی در موسسه انسان شناسی و فرهنگ و دکتر شروین وکیلی جامعه شناس و محقق به گفت و گو نشست. متن کامل این نشست در پی می آید: (بیشتر…)
امیرعلی محبی نژاد در اردیبهشت ١٣٦٠ در تهران متولد شد. از دانشگاه هنر تهران در رشته عکاسی فارغ‌التحصیل شده و در کنار موسیقی به عکاسی و ساخت ویدیو نیز اشتغال دارد. «بی‌هوا» نخستین آلبوم رسمی اوست که اسفند نود و چهار منتشر شد. (بیشتر…)
حضور ارامنه در حوزه‌های فرهنگی هنری، علمی و حتی اقتصادی باعث شد تا ایران بتواند همراه با جهان؛ تجربیات نوینی داشته باشد. اما به‌طور مشخص؛ در ایران، نقش ارمنیان در شکل‌گیری موسیقی نوین و معاصر ایران چشمگیر بوده است. هنرمندان بسیاری که در راه گسترش موسیقی در ایران گام‌های با ارزشی را برداشتند. (بیشتر…)
پیتر شلوئر: ترجیح می‌دهید کنسرت‌های تک‌نوازی برگزار کنید یا با همراهیِ ارکستر؟ هلن گریمو: اگر بخواهم حقیقت را بگویم، اجرای رسیتال خیلی سخت‌تر است. مثلِ یک سفر می‌ماند، باید به تنهایی از کوه‌ها بالا بروی. یک تجربه‌ی دشوار و تقریباً مذهبی است. معمولاً کنسرت‌های همراه با ارکستر را ترجیح داده‌ام، چون یک عنصرِ انسانی در آن وجود دارد. (بیشتر…)
در پانزده سالگی جهانِ موسیقی را با خوانشِ جدیدش از راخمانینف شگفت‌زده کرد. اجرای خارق‌العاده‌ی آن دخترِ جوانِ فرانسوی از اتودهای راخمانینف طوفانی بود. تاویلِ مه‌آلودش از سوناتِ اپوس سی و ششِ راخمانینف استانداردهای جدیدی در نوازندگی پدید آورد. (بیشتر…)
دسنر: شما یک فستیوال هم در کالیفرنیا آغاز کرده‌اید. فستیوالِ روزها و شب‌ها. گلس: ما تا حالا سه دوره از آن را برگزار کرده‌ایم. باید درباره‌اش با تو و نیکو موهلی هم صحبت کنم. من می‌خواهم این نسلِ جدیدِ آهنگ‌سازها هم بخشی از آن باشند. نمی‌خواهم رویدادی فقط برای افرادِ بالای هفتاد سال باشد-چندان جذاب نخواهد بود. (بیشتر…)
آن‌چه در پی می‌آید، گفت‌وگوی برایس دسنر، آهنگساز و نوازنده‌ی گیتار در گروهِ نشنال، با فیلیپ گلس، آهنگ‌سازِ آمریکایی به مناسبتِ هفتاد و هفتمین سالگردِ تولد گلس است: برایس دسنر: می‌خواستم گفت‌وگویمان را از موسیقی آغاز کنم. هفتاد و پنج سالگی شما در سالِ ۲۰۱۲ با فعالیت‌های شگفت‌انگیزی همراه شد. من خودم اجراهای بی‌نظیری از اینشتین در ساحلو برخی کارهای اولیه‌ی شما مثلِ موسیقی در دوازده بخش و نگاهی دیگر به هارمونی دیدم. (بیشتر…)
