ما چشم منتظران غروب در دشت مشرق زمين [بخش ششم] كياوش صاحب نسق راستی اگر پيانوی «مرتضی خان» همچنان «كوك» می‌ماند، موسيقی ايران به كجا می‌رفت؟ دست نوشته‌های «لومر» كه در آن قطعات پيانويی با نام آوازها و تصانيف ايرانی با عنوان قطعات ماهور، چهارگاه همايون و غيره نوشته شده‌اند،آن گونه كه نت‌های آنها نشان می‌دهند- اگر اين گونه، اجرا شده باشند- در فضای ماژور و مينور و با طعم كمی مدال و طراحی‌های صرفاً سه صدايی و چهار صدايی آكوردهای ماژور و مينور و بعضاً هفتم به عنوان همراهی به قول خودش اكمپانيمان نوشته شده بودند، (بیشتر…)
جهانگیر دانای علمی نام آرش یکی از نامهایی است که ایرانیان آن را با غرور ملی خود آمیخته اند و به آن افتخار می کنند، زیرا هرگاه نام او مطرح می شود هر ایرانی ناخودآگاه به یاد جنگهای ایران و توران می افتد و به فداکاریها و جان فشانیهای آن پهلوان نامی، می بالد و افتخار می کند.برای همین در رابطه با او داستانها، نمایش نامه ها و شعرهای زیادی سروده اند که موسیقی هم افزون بر یکی از موضوعات مطرح شده می باشد. به هر روی قبل از اینکه به موضوع آرش و موسیقی بپردازیم، لازم می دانیم مجملی از کتب و متونی که درباره وی نوشته شده، یادی نماییم. (بیشتر…)
مهدی برکشلی مقدمه: از دوره های باستانی تا قرون وسطی رشته های مختلف علم و هنر در اندیشهء متفکران از یک واحد بنام علوم انسانی منشعب می شده است و دانشمندان این دوره مانند اقلیدس، نیقوماخس، بطلیموس و پلوتارک در دنیای یونان، سن اگوستین و بوئس در دنیای لاتین، کندی، فارابی، ابن سینا در دنیای اسلام رشته های گوناگون علمی و ادبی و هنری زمان خود را در یک واحد برقرار ساخته اند. مجموع این رشته ها فلسفه عمومی را تشکیل می داده و موسیقی همراه ریاضیات تحصیل می شده است. (بیشتر…)
موسيقی مدرن و برخورد آهنگسازان ايران [بخش پنجم] كياوش صاحب نسق آوازه خوان نه آواز؟ با بررسی ريزبينانه‌تر طرح هارمونی در آثار موسيقی آهنگسازان ايرانی قسمت ديگری از اين مقاله در شماره‌ی پيش طرح شد و ادامه‌ی اين بررسی ريزبينانه (بیشتر…)
سمیراقاسمی آلبرت شوایتزر در باره ی باخ می نویسد: " موسیقی او همانند کائنات، یک پدیده ی واقعی باورنکردنی ست" (1) یوهان سباستیان باخ (Johan Sebastian Bach) در 21 مارس 1685 در شهر آیزانخ و در خانواده ای اهل هنر و موسیقی دیده به جهان گشود. (بیشتر…)
دوره قاجار از دیدگاه قریب به اتفاق پژوهشگران، عصر ورود ایران به دوران جدید و پدیده‌های نوظهور آن مانند استعمار و مدرنیته است که جامعۀ ایرانی را دستخوش تحولات جدی کرد. در روایت رسمی مورخان، قاجاریان سلسله‌ای ناتوان و شاهانی نالایق تصویر شده‌اند که بخش‌های وسیعی از کشور را از دست دادند و در طول زمامداریشان سراسر ایران عرصۀ تاخت و تاز و طمع‌ورزی بیگانگان شد. (بیشتر…)
موسيقی مدرن و برخورد آهنگسازان ايرانی [بخش چهارم] كياوش صاحب نسق اشاره: در شماره‌ی قبل با پرداختن به نظريات «روح‌اله خالقی» و اشاراتی به نوشته‌های سفر ازبكستان وی، توجه او را به يافتن ريشه‌های مشترك موسيقی ایران و کشورهای همسایه می بینیم و تعقیب کردن شیوه های آموزش موسیقی در اين كشور (بیشتر…)
واروژ سورنیان، رازمیک امیرخانیان ترجمه گارون سرکیسیان این مصاحبه توسط واروژ سورنیان و رازمیک امیرخانیان به زبان ارمنی انجام و در دومین شماره ضمیمه ادبی لویس (25 خرداد 1380) منتشر شد. امانوئل ملیک اصلانیان در تابستان سال 2003 دار فانی را وداع گفت. (بیشتر…)
محسن شهرنازدار درباره ابوالحسن صبا سخن بسیار گفته شده است. از زمان مرگ او در سال ١٣٣٦ موجی از نقد ها و تحلیل ها و نوشته ها به بهانه های مختلف از جمله سالروز تولد و مرگ استاد، در مجلات و نشریات و کتب متعدد به چاپ رسیده (بیشتر…)
مونیکا ویتلاک در سال ۱۹۶۳ دوک الینگتون، سلطان جاز و گروه موسیقی‌اش کنسرتی در کابل اجرا کردند که بعدها از آن به عنوان خاطره انگیزترین کار زندگی اش یاد کرد. با وجود اینکه الینگتون در اوج محبوبیت و شهرتش این کنسرت را در کابل اجرا کرد (بیشتر…)
وحید باسره ارکستر های موسیقی نظامی با آن نظم و ترتیب و نوازندگان یونیفورم پوش و سازهایی برق انداخته شده و رهبری که بیشتر یک فرمانده است تا رهبر ارکستر، برای بیشتر مردم منظره ای آشناست که این ارکستر با تمام دبدبه و کبکبه اش بنا به مناسبت های ملی و مذهبی نه در سالن های مجلل که در فضای باز و در میان مردم در سازهای خود می دمند (بیشتر…)
موسيقی مدرن و برخورد آهنگسازان ايرانی [بخش سوم] کیاوش صاحب نسق اشاره: در شماره‌ی قبل به بخشی از نظريات «علينقی وزيری» در مورد صنعت موسيقی و شيوه‌ی تحول و پيشرفت آن در ايران و زيبايی‌شناسی اين هنر از ديدگاه او پرداخته شد. در اين شماره به بخشی از مقالات «روح‌اله خالقی» پرداخته می‌شود (بیشتر…)
