DANGER MOUSE

امیر علی محبی نژاد

برایان جوزف برتون (Brian Joseph Burton)، متولد 29 جولای 1977 که بیشتر با نام هنری‌اش دنجر ماوس (Danger Mouse) شناخته می‌شود، نوازنده، آهنگساز و تهیه‌کننده موسیقی و اهل آمریکا است. از سال 1993 تا 2003 برتون مجموعه‌ای از ریمکس‌ها و ضبط‌ها را منتشر کرد. از آنجا که بسیار خجالتی بود در اجراهای زنده‌اش در لباس موش به روی صحنه می‌رفت، به همین دلیل نام هنری خود را Danger Mouse انتخاب کرد که برگرفته از یک کارتون معروف انگلیسی بود. شهرت او از سال 2004 با انتشار آلبوم The Grey Album آغاز شد. این آلبوم ترکیب غیر معمولی بود از vocal آلبوم The Black Album از خواننده معروف رپ، جِی- زی (Jay-Z) و موسیقی آلبوم The White Album گروه بیتِلز (Beatles). او در واقع آلبوم را برای جمع دوستانه‌اش ساخته بود و قرار نبود منتشر شود ولی دست‌به‌دست‌ گشت و در اینترنت پخش شد و بسیار هم مورد توجه مخاطبین عام و منتقدین قرار گرفت تا جایی که مجله Rolling Stone از آن به عنوان «نهایت یک آلبوم ریمکس» نام برد. مجله‌یEntertainment Weekly نیز آن را به عنوان آلبوم سال معرفی کرد. نام Danger Mouse در لیست مرد سال مجله GQ قرار گرفت و در سال 2005 برنده‌ی جایزه Wired Rave Award شد. از این تاریخ به بعد تنوع و گستره‌ی فعالیت‌های او آنچنان زیاد شد که در انتهای این متن تنها به بیان لیستی از کارهایش اکتفا می‌کنم. با دیدن نام‌های بسیار آشنا در لیست خواهید فهمید که بسیاری از آلبوم‌های به‌یادماندنی دهه‌ی اخیر حاصل خلاقیت، مشارکت و حضور پررنگ او بوده است. تنها به عنوان اشاره‌ای گذرا و صرفاً جهت یادآوری می‌توان به ترانه‌هایFeel Good Inc. از Gorillaz، Crazy از Gnarls Barkley، Little Girl از Danger Mouse & Sparklehorse و The High Road از گروه Broken Bells اشاره کرد.
موفقیت The Grey Album، توجه دٍیمٌن آلبارن (Damon Albarn)، خواننده و آهنگساز معروف انگلیسی و خواننده گروه‌های Blur و Gorillaz را نیز جلب کرد که در نتیجه‌ی همکاری این دو نفر، آلبوم دوم گروه گوریلاز (Gorillaz) به نام Demon Days به تهیه‌کنندگی Danger Mouse در سال 2005 به بازار آمد. این آلبوم نامزدی دریافت جایزه Grammy را برای بهترین تهیه‌کننده سال، برای او به همراه داشت.
اکثر علاقه‌مندان موسیقی چهره او را برای اولین بار در اجراهای زنده Gnarls Barkley و به ویژه ترانه‌ی Crazy دیده‌اند. البته احتمالا توجه کسی را به خود جلب نکرده باشد ولی بی‌شک او یکی از تاثیر‌گذارترین و مهم‌ترین چهره‌های موسیقی در دهه‌ی اخیر است. برتون به همراه سی‌لو گرین CeeLo Green، خواننده و تهیه‌کننده سبک سول (Soul)/ آر اند بی (R&B) گروه نارز بارکلی(Gnarls Barkley) را تشکیل داد. در سال 2007 و در یک همکاری دیگر با Damon Albarn، آلبوم The Good, the Bad and the Queen را روانه بازار کردند. آلبوم 2008 بِک (Beck) به نامModern Guilt ، آلبومAttack & Release گروه بلک کیز (The Black Keys) و آلبوم The Blue God از مارتینا تاپلی- برد (Martina Topley-Bird) که همگی در سال 2008 به بازار آمدند به تهیه‌کنندگی او ساخته شدند. همچنین به همراه ام اف دووم (MF Doom) خواننده‌ی رپ، پروژه دنجر دووم (Danger Doom) را شروع کرد که آلبوم The Mouse and the Mask محصول این همکاری است. در سال‌های اخیر نیز تهیه‌کنندگی و مشارکت در ساخت و تنظیم آلبوم‌هایEl Camino و Turn Blue از گروه The Black Keys وLittle Broken Hearts از نورا جونز (Norah Jones) ، Mondo از الکتریک گِست (Electric Guest) و Evil Friends از گروه پرتوگال دِ مَن (Portugal the Man) را بر عهده داشت.
در سال 2009 در یک همکاری با جیمز مِرسِر (James Mercer) ، خواننده‌ی گروه ایندی راک شینز (The Shins)، گروه بروکِن بِلز (Broken Bells) را تشکیل داد. در این گروه با نام اصلی خودش یعنی برایان برتون فعالیت می‌کند. آلبوم اول گروه در سال 2010 منتشر شد. آلبوم دوم در سال 2011 و آلبوم سوم آن‌ها در ابتدای سال 2014 به بازار آمد.
Danger Mouse و Sparklehorse با همکاری هم آلبومی به نام Dark Night of the Soul به همراه کتابچه عکسی که توسط کارگردان معروف دیوید لینچ (David Lynch) عکاسی شده بود را در سال 2010 منتشر کردند. همچنین در سال 2011 آلبومی را با نام Rome با همکاری دَنیل لوپی (Daniele Luppi) روانه بازار کرد. بیشتر ترانه‌های این آلبوم توسط نورا جونز (Norah Jones) و جک وایت (Jack White) خوانده شد. از کارهای اخیر او آلبومی است از گروه یوتو (U2) که به تهیه‌کنندگی او در آینده نزدیک منتشر خواهد شد.
از سال 2005، Danger Mouse هم به عنوان تهیه‌کننده و هم به عنوان هنرمند، نامزد دریافت 11 جایزه گرمی شد و در سال‌های 2006 و 2008 در دو شاخه مختلف موفق به کسب جایزه شد. پنج بار از این 11 بار نامزد بهترین تهیه‌کننده سال شد که در نهایت در سال 2011 این جایزه را از آن خود کرد. همچنین در سال 2009 در لیست 75 مرد تاثیرگذار قرن 21 مجله Esquire قرار گرفت و در نوامبر 2009 مجله Paste او را بهترین تهیه‌کننده دهه 2009-2000 نامید.
موسیقی او یکی از متنوع‌ترین‌هاست. دامنه‌ی کاری او از Hip hop، Alternative Rock و Electronica گرفته تا Neo-Soul، Folk Rock و Ambient را شامل می‌شود. دلیل این گوناگونی هم روشن است. چون او توانایی‌اش را دارد که به بهترین شکل از پس این تنوع برآید. هم ابزار کار را در اختیار دارد و هم توانایی بهره‌گیری از ابزار را. درک و فهم فوق‌العاده از موسیقی و توانایی نواختن چندین ساز متفاوت همچون پیانو، گیتار، بیس، درامز، پرکاشن و سینتسایزر قابلیت‌هایی است که در او یکجا جمع شده و او هوشمندانه از آن‌ها بهره می‌برد.
خودش می‌گوید: «می‌خواهم نقش یک کارگردان را در موسیقی ایفا کنم. من می‌توانم جهان‌های متفاوتی را در موسیقی خلق کنم اما هنرمند باید میل ورود به آن جهان‌ها را داشته باشد. به همین دلیل چاره‌ای ندارم جز اینکه الگوهایم را از میان کارگردانان سینما انتخاب کنم، چرا که این کاری است که آن‌ها انجام می‌دهند.»
در انتها لازم می‌دانم اشاره‌ای کوچک به مفهوم واژه «تهیه‌کننده» در موسیقی حرفه‌ای کنم. چرا که با مفهومی که در زبان ما از آن برداشت می‌شود که عبارت است از فردی که صرفاً عهده‌دار تامین مالی پروژه است، کاملاً متفاوت است. در قدم اول تهیه‌کننده فردی است با درک و دانش بسیار بالا از موسیقی که همزمان شناخت درستی نیز از بازار و مخاطبان دارد. حیطه‌ی فعالیت‌های یک تهیه‌کننده به اختصار عبارتند از جمع‌آوری ایده‌های متفاوت و شکل‌دهی به آن‌ها برای یک پروژه، انتخاب ترانه‌ها و نوازنده‌ها، هدایت خواننده و نوازندگان در استودیو و در هنگام ضبط، کنترل تمام جزئیات جلسات ضبط و مدیریت تمام روند میکس و مسترینگ کل آلبوم. در کنار این مسئولیت‌ها عهده‌دار مدیریت بودجه‌، زمان‌بندی و مذاکرات با کمپانی‌های ضبط و پخش نیز هست. همین طور در بسیاری موارد تهیه‌کنندگان تغییراتی اساسی در اجزا و حتی نحوه ساخت و تنظیم یک ترانه اعمال می‌کنند. با این توضیحات می‌توان گفت در جهان حرفه‌ای، یک تهیه‌کننده خوب پنجاه درصد یک محصول باکیفیت را شامل می‌شود.
آلبوم‌هایی که توسط او منتشر شده‌اند، چه به عنوان تهیه‌کننده و چه به عنوان هنرمند، عبارتند از:

• Danger Mouse and Jemini – Ghetto Pop Life (2003)
• Danger Mouse – The Grey Album (2004)
• Gorillaz – Demon Days (2005)
• Danger Doom – The Mouse & The Mask (2005)
• Danger Doom – Occult Hymn (2006)
• The Rapture – Pieces of the People We Love (2006)
• Sparklehorse – Dreamt for Light Years in the Belly of a Mountain (2006)
• Gnarls Barkley – St. Elsewhere (2006)
• The Good, the Bad & the Queen (2007)
• The Black Keys – Attack & Release (2008)
• Gnarls Barkley – The Odd Couple (2008)
• The Shortwave Set – Replica Sun Machine (2008)
• Martina Topley-Bird – The Blue God (2008)
• Beck – Modern Guilt (2008)
• Joker’s Daughter – The Last Laugh (2009)
• Danger Mouse and Sparklehorse – Dark Night of the Soul (2010)
• Broken Bells – Broken Bells (2010)
• Broken Bells – Meyrin Fields (2011)
• Danger Mouse and Daniele Luppi – Rome (2011)
• The Black Keys – El Camino (2011)
• Electric Guest – Mondo (2012)
• Norah Jones – Little Broken Hearts (2012)
• Portugal. The Man – Evil Friends (2013)
• Broken Bells – After the Disco (2014)[28]
• The Black Keys – Turn Blue (2014)
• Gnarls Barkley – TBA (2014) (Not Confirmed)
• U2 – TBA (2014/2015)

نمونه‌هایی از موسیقی Danger Mouse:

Crazy: http://grooveshark.com/#!/s/Crazy/4cnTeR?src=5
The High Road: http://grooveshark.com/#!/s/The+High+Road/2Bz8Sh?src=5
Little Girl: http://grooveshark.com/#!/s/Little+Girl+feat+Julian+Casablancas/4JUQI2?src=5

منابع:
http://www.dangermousesite.com/
http://en.wikipedia.org/wiki/Danger_Mouse
این مطلب برای سایت سازباز نوشته شده است و استفاده از آن با ذکر منبع آزاد می‌‌باشد.