Antony and the Johnsons

امیرعلی محبی نژاد

Antony and the Johnsons نام گروهی است که در سال 1998 توسط آنتونی هگارتی (Antony Hegarty) و چند تن از دوستانش در شهر نیویورک تشکیل شد.

جرقه تشکیل گروه از جایی خورد که دیوید تیبت (David Tibet) نوازنده سبک اکسپریمنتال (experimental) پس از شنیدن قطعه ضبط شده ای از آنتونی به او پیشنهاد ضبط و پخش آثارش را داد. آنتونی هم گروهی تشکیل داد و دست به کار ضبط قطعات شدند. اولین آلبوم آن ها به نام Antony and the Johnsons در سال 2000 منتشر شد. آن ها با این آلبوم به خوبی توانستند موسیقی خود را به جهان عرضه کرده و بشناسانند. آلبوم دوم به نامI Am a Bird Now در سال 2005 به بازار آمد. این آلبوم با نقد های مثبت بیشتر و به ویژه توجه جریان های اصلی و تعیین کننده موسیقی مواجه شد. در این آلبوم چند هنرمند مهمان نیز با او همکاری کردند که می توان از آن جمله به لو رید (Lou Reed) روفوس وین رایت (Rufus Wainwright) و بوی جورج (Boy George) اشاره کرد. در سپتامبر همان سال گروه جایزه مرکوری (Mercury Prize) که یکی از جوایز معتبر دنیای موسیقی است، را به عنوان بهترین آلبوم انگلستان در سال 2005 برد. همچنین این آلبوم توسط مجله موجو (Mojo) آلبوم سال لقب گرفت. آلبوم سوم آن ها به نام The Crying Light در سال 2009 منتشر شد و رتبه اول را در جدول بیلبورد اروپایی کسب کرد. این آلبوم خوش ساخت تر و پخته تر از ساخته های قبلی گروه بود. چهارمین آلبوم استودیویی آن ها با نام Swanlights در اکتبر 2010 به بازار آمد. همزمان انتشارات آبرامز (Abrams Books) نسخۀ کتاب این آلبوم، شامل نقاشی ها و کلاژ های آنتونی و عکس هایی که از او گرفته شده بود را منتشر کرد. در ژانویه 2012 موزه هنرهای مدرن نیویورک (MOMA) میزبان اجرایی از گروه با عنوان Swanlights بود. این اجرا که همکاری مشترکی با هنرمند چیدمان، کریس لواین (Chris Levine) و طراح صحنه کارل رابرت شاو (Carl Robertshaw) بود، بازتاب وسیعی در میان جامعه هنری و رسانه ها داشت. در اواسط همان سال نیز آلبومی به نام Cut the World از اجرای زنده سمفونیک برخی از آثارشان منتشر کردند.

 موسیقی این گروه بیشتر در قالب چیمبر پاپ (Chamber pop) می گنجد. این سبک از زیر شاخه های پاپ/ راک (Pop/Rock) است. پیدایش آن باز می گردد به دهه 90 در انگلستان. بیشتر در واکنش به آلترناتیو راک (alternative rock) و گرانج (grunge) که فضای غالب موزیک آن دوره بود، شکل گرفت. تمایل این سبک بیشتر به بازگشت به وقار و شیوه کلاسیک باروک پاپ (baroque pop) دهه 60 میلادی بود، عاری از هر پرخاشگری و عصیان زدگی. همچنین هرگونه ارتباط در شیوه و بیان را با آلترناتیو راک و موسیقی الکترونیک، مردود می شمرد. به همین دلیل این سبک تشابهات زیادی با باروک پاپ دارد، که از آن جمله تاثیرپذیری از موسیقی کلاسیک و تشابه اصول زیبایی شناسی آن دو را می توان برشمرد. تمامی ویژگی های ذکر شده را می توان در موسیقی

این گروه نیز مشاهده کرد، از جمله وجود تاثیرات عمیق موسیقی کلاسیک، عدم استفاده از هر گونه سازهای الکترونیک و پایبندی به سازهای اکوستیک، استفاده پر رنگ از سازهای زهی و سازهای بادی و پیچیدگی در تنظیم قطعات.
عنصر اصلی که شکل گیری و موسیقی گروه پیرامون ایده ها و تفکرات او متمرکز است، شخص آنتونی هگارتی است. خواننده، آهنگساز و هنرمند متولد 1971 در شهری در جنوب شرقی انگلستان. خانواده او در سال 1981 به سان فرانسیسکو در ایالات متحده نقل مکان کردند و از آن تاریخ ساکن آمریکا است. در 1990 به نیویورک رفت تا در دانشگاه نیویورک (NYU) تحصیل کند. در آنجا فعالیت موسیقایی خود را با اجرا به همراه چند نوازنده اهل نیویورک در قالب گروه (Antony and the Johnsons) آغاز کرد.در نوجوانی تحت تاثیر کیت بوش (Kate Bush) و همچنین موسیقی سبک سینث پاپ (synth pop) انگلستان بود. مشخصا خوانندگانی چون مارک الموند (Marc Almond) آلیسون مویت (Alison Moyet) و بوی جورج(Boy George). همچنین ستارگان موسیقی زیر زمینی مانند دیاماندا گالاس (Diamanda Galás) ، راز ویلیامز (Rozz Williams) و کلاوس نامی (Klaus Nomi) و چند خواننده آمریکایی از جمله، نینا سیمون (Nina Simone) و اوتیس ردینگ (Otis Redding).

آنتونی پیانو را به زیبایی می نوازد و آهنگساز قابلی است. ولی هیچکدام از این قابلیت ها به پای صدای شگفت انگیز او و توانایی او در خواندن نمی رسد. صدایی مخملی، غمگین، دردمند و آرامش بخش با طنینی که در کاسه سر می پیچد.
در کنار Antony and the Johnsons، آنتونی گهگاه با هنرمندان دیگر هم همکاری می کند. در سال 2003 به عنوان خوانده مکمل در تور Animal Serenade با لو رید (Lou Reed) اجرا کرد و در تعدادی ترانه های آلبوم او به نام The Raven خواند. این همکاری را در دو اجرای دیگر در سال های 2006 در نیویورک و 2007 در سیدنی ادامه دادند. در سال 2006 با بیورک (Björk) در ضبط چند ترانه همکاری کرد که در میان ترانه های آلبوم سال 2007 او به نام Volta قرار گرفتند. آن دو همچنین در چندین کنسرت بیورک قطعاتی را به صورت دونفره اجرا کرده اند. از دیگر هنرمندانی که او تا کنون با آن ها همکاری کرده است می توان به یوکو اونو (Yoko Ono)، برایس دسنر (Bryce Dessner)، کوکوروزی (CocoRosie) و برایان فری (Bryan Ferry) اشاره کرد.

آنتونی هگارتی یکی از استعدادهای برجسته جهان هنر است. چه در حیطه موسیقی و چه در حیطه هنر های بصری. همچنین یکی از فعالان متعصب و کمی هم تندرو در زمینه حقوق زنان بوده. فعالیت های او بسیار متنوع و متعدد است و متاسفانه مجال صحبت در باره دیگر جنبه های حرفه ای او نیست. همین بس که او تا کنون در چندین اپرا اجرا کرده، چندین نمایشگاه از نقاشی ها و کلاژهایش برگزار کرده، در چندین برنامه خیریه شرکت داشته، چندین موسیقی فیلم و موسیقی ویدیو ساخته و در بسیاری فعالیت های اجتماعی شرکت کرده است.

اعضای گروه در حال حاضر عبارتند از: جولیا کنت (Julia Kent) نوازنده ویولن سل ، پارکر کایند رد (Parker Kindred) نوازنده درامز، جف لنگستن (Jeff Langston) نوازنده گیتار بیس ، داگ وایزلمن (Doug Wieselman) نوازنده سازهای بادی ، ماکسیم ماستن (Maxim Moston) نوازنده ویولن و تنظیم کننده ، راب موز (Rob Moose) نوازنده گیتار و ویولن و توماس بارتلت (Thomas Bartlett) نوازنده پیانو .

لینک های نمونه هایی از موسیقی Antony and the Johnsons :

• Cripple and the Starfish: http://grooveshark.com/#!/s/Cripple+And+The+Starfish/237T7E?src=5
• You are My Sister: http://grooveshark.com/#!/s/You+Are+My+Sister/pLQ1j?src=5
• Her Eyes are Underneath the Ground: http://grooveshark.com/#!/s/Her+Eyes+Are+Underneath+The+Ground/1Rtjv0?src=5
• منابع:
• http://www.antonyandthejohnsons.com
• http://en.wikipedia.org/wiki/Antony_and_the_Johnsons
• http://en.wikipedia.org/wiki/Antony_Hegarty
• http://www.allmusic.com/artist/antony-and-the-johnsons-mn0000588497/biography
این مطلب برای سایت سازباز نوشته شده است و استفاده از آن با ذکر منبع آزاد می‌‌باشد.