شش ثانیه‌ای که به ۱۵۰۰ ترانه شکل داد

الن اوتسن
“آمین ، برادر” ترانه فرعی بود که در سال ۱۹۶۹ پشت یک صفحه موسیقی منتشر شد. در آن زمان توجه چندانی جلب نکرد ولی قطعه کوتاه تک نوازی درامز آن بسیار تاثیر گذار شد و تا امروز در اشکال مختلف در بیش از هزار و پانصد ترانه غربی گنجانده شده است. اما گروه موسیقی که این آهنگ را ساخت از این تاثیرگذاری گسترده هیچ درآمدی کسب نکرد.
ریچارد ال اسپنسر خواننده اصلی گروه “وینستونز” که نسخه اصلی این آهنگ را ساختند، می گوید: “این موضوع برای من مثل سرقت هنری بود. احساس می کردم که چیزی را از من می ربایند و یا به کار من تجاوز می کنند. ما متعلق به نسلی بودیم که کسی کار دیگران را نمی دزدید.”
طی سه دهه گذشته گروههای موسیقی مختلفی در بریتانیا و آمریکا از قطعه کوتاه تک نوازی درامز در ترانه “آمین، برادر” به اشکال مختلف استفاده کرده اند.
ریچارد اسپنسر ضبط این ترانه در بهار سال ۱۹۶۹ در شهر آتلانتا ایالت جورجیا را به یاد می آورد. اعضای گروه “وینستونز” مدتها در استودیو کار می کردند تا یک آهنگ فرعی برای پشت صفحه ترانه اصلی خود به نام “پدر رنگش کن” تولید و ضبط کنند. در نهایت تصمیم گرفتند با اقتباس آزاد از سرودی مذهبی (گاسپل) به نام “آمین، برادر” یک آهنگ بدون کلام را تنظیم و ضبط کنند.
برای بخشهایی از آن از اجرای گیتار الکترونیک توسط کورتیس میفیلد، گیتارنواز برجسته سبک آر اند بی استفاده کردند که خود او شخصا برای ریچارد اسپنسر نواخته بود. ولی این نوای گیتار به تنهایی برای کل ترانه کافی نبود و ریچارد اسپنسر تصمیم گرفت با افزودن تک نوازی درامز آن را طولانی تر کند.
او می گوید: “اعضای گروه نمی خواستند این قطعه را تمرین کنند. هدف ما ساختن یک موسیقی اصیل نبود. ما یک گروه موسیقی بودیم که در بار و کلوپ ها برنامه اجرا می کرد. اعضای گروه خسته بودند و من مجبور شدم عجله کنم.”
در اواسط این ترانه سایر آلات موسیقی ساکت می شوند و جی سی کولمن نوازنده درامز شروع می کند به تک نوازی.
ریچارد اسپنسر می گوید:”ظرف ۲۰ دقیقه ما این ترانه را زدیم و ضبط کردیم.”
دقیقا مشخص نیست که کدامیک از اعضای گروه این قطعه جادویی از تک نوازی درامز را خلق کرد. ریچارد اسپنسر می گوید که او آن را کارگردانی کرده است ولی فیل تولوتا، تنها عضو زنده دیگر این گروه مخالف است و می گوید خلق این تک نوازی کار خود جی سی کولمن نوازنده درامز بود.
ترانه اصلی این صفحه یعنی “پدر رنگش کن” در همان سال وارد جدول ده آهنگ پر فروش سبک آر اند بی شد و در سال بعد جایزه گرمی را برد. اما ترانه “آمین، برادر” که پشت صفحه ضبط شده بود، در آن زمان هیچ توجهی جلب نکرد.
گروه “وینستونز” با وجود موفقیت های اولیه خود شاید به این خاطر که اعضای آن سیاهپوست و سفید پوست بودند، نتوانستند در یک ایالت جنوبی مثل جورجیا پیشرفت چندانی بکنند و در سال ۱۹۷۰ از هم پاشید.
اما سالها بعد آن قطعه تک نوازی درامز ” آمین، برادر” روی نسل تازه ای از سازندگان ترانه های غربی تاثیر گذاشت.
در اواسط دهه هشتاد میلادی این قعطه تحت عنوان “آمین بریک” (قطعه آمین) معروف شد و به سبک موسیقی هیپ هاپ راه یافت.
نیت هریسون، هنرمند و پژوهشگر اهل بروکلین- نیویورک که در مورد این قطعه درامز فیلم مستندی ساخته می گوید: “در این دوره روشی متداول شد تحت عنوان سمپلینگ یا قطعه برداری از ترانه های قدیمی و استفاده از آن در ساخت موسیقی جدید. قطعه تک نوازی ترانه آمین برادر را می شود برداشت و آن را به شکل دیگری اجرا کرد و یا به راحتی تغییرش داد، گو اینکه کار خود شماست.”
این قطعه را با ریتم آهسته تری می توان در تک ترانه “من طلب می کنم” در اولین آلبوم گروه رپ نیویورکی “سالت ان پپا” که در سال ۱۹۸۹ منتشر شد شنید. چند سال بعد نیز در آثار چند گروه دیگر از جمله ترانه “وردز آو ویزدوم” از گروه نیویورکی “تیردباس” پدیدار شد.
در اوایل دهه نود سازندگان موسیقی رقصی در بریتانیا از تولیدات آمریکایی الهام می گرفتند. قطعه تک نوازی درامز در ترانه “آمین برادر” را کشف کرده و از آن در سبک موسیقی رقصی که به “جنگل” معروف شد به وفور استفاده کردند.
در سالهای بعد این قطعه به سبک موسیقی مسلط آن دوره بریتانیا راه یافت. گروه انگلیسی اوئیسیس در سال ۱۹۹۷ در ترانه “می دونی منظورم چیه” از آن استفاده کرد. در همان سال در ابتدای ترانه ای از دیوید بووی به نام “معجزه کوچک” نیز پدیدار شد.
به مرور زمان به یکی از قطعات تکنوازی درامز بدل شده که بیش از هر مورد دیگری در تاریخ موسیقی پاپ غربی مورد استفاده قرار گرفته است.
چرا این قطعه شش ثانیه ای از یک موسیقی سال ۱۹۶۹ تا این حد محبوب شد؟
نیت هریسون می گوید:”این قطعه کوتاه حال و هوای ویژه ای دارد و به خصوص وقتی که دیگران آن را جدا می کنند خیلی جالب می شود. به نظر من بهترین ترکیب بین صدای موسیقی طبیعی و موسیقی روباتیک است.”
“ریتم آن برش های زیادی دارد و صدای درامز خیلی متنوع است. بنابراین می توان به اشکال مختلف از آن قطعه برداری کرد. برای قطعه قطعه کردن و تنظیم خیلی مناسب است. در عین حال یک کوبندگی ویژه ای دارد که آن را منحصر به فرد کرده است. امروزه به پس زمینه و یا اسکلت ترانه های زیادی تبدیل شده و سازندگان موسیقی چه در سبک درامز ان بیس و چه در سبک هیپ هاپ از آن درآمد زیادی کسب کرده اند.”
اما صاحبان معنوی این قطعه یعنی گروه “وینستونز” هیچگاه حق تالیفی دریافت نکردند. در دهه هشتاد میلادی به لحاظ قانونی روی قطعه برداری از آثار دیگران کنترلی وجود نداشت. ولی امروزه آهنگسازان موظفند از هنرمند اصلی و یا صاحب حقوق معنوی اثر اجازه بگیرند.
جی سی کولمن نوازنده این قطعه درامز بعدها معتاد شد و در سال ۲۰۰۶ بی خانمان و فلاکت زده در خیابانهای شهر آتلانتا درگذشت. ریچارد اسپنسر معتقد است که او به احتمال زیاد از تاثیر گسترده این قطعه موسیقی هیچگاه با خبر نشد.
اکنون به ابتکاری دو دی‎جی بریتانیایی کارزاری اینترنتی با هدف جمع آوری پول برای ریچارد اسپنسر به راه افتاده که صاحب حقوق معنوی آهنگ “آمین ، برادر” است.
این کارزار از آنچه انتظار می رفت بسیار موفق تر بوده و گروه زیادی از دوستداران موسیقی و تعدادی از خوانندگان و گروههای صاحب نام که از این قطعه منحصر به فرد برای پیشرفت کار خود استفاده کرده اند، از آن حمایت می کنند.
تاکنون این کارزار توانسته بیش از ۲۴ هزار پوند جمع آوری کند.
استیو تئوبالد یکی از دی جی های مبتکر این کارزار می گوید: “هدف ما بازپرداخت مبلغی به مردی ۷۲ ساله است که امروزه بیماری قلبی دارد و در تمام عمر خود از محل استفاده دیگران از اثرش هیچ پولی دریافت نکرده است.”
ریچارد اسپنسر حدود ۴۰ سال پیش از موسیقی کناره گرفت و امروزه به داستان نویسی مشغول است و در ایالت کارولینای شمالی زندگی می کند. هر چند او اوایل از استفاده بدون اجازه دیگران از این قطعه خشمگین بود ولی امروزه دیگر به آن خو گرفته و مشکلی ندارد.
او می گوید:”این بدترین حادثه ای نیست که در زندگی ممکن بود اتفاق بیافتد. من مردی سیاهپوست ساکن آمریکا هستم و اگر دیگران دوست دارند از اثری که من ساختم استفاده کنند مایه خوشنودی است.”
او از کارزار جمع آوری پول نیز تحت تاثیر قرار گرفته است.
“واقعا لازم نبود این کار را بکنند. من حتی آنها را نمی شناسم. پنجاه سال بعد از آن ماجرا چند تا جوان سفید پوست که من هرگز آنها را ندیده ام و آن طرف دنیا زندگی می کنند، به من گفتند که می خواهیم به شما هدیه ای بدهیم. یکی از قشنگ ترین چیزهایی است که بعد از مدتهای مدید در زندگی من روی می دهد.”
منبع: بخش جهانی بی‌بی‌سی