حامد جوکار

در مورد این اثر به قلم داریوش پیرنیاکان میخوانیم: «این مجموعه تلاشی است از سوی هنرمندی جوان که ارزش کار گذشتگان را پیش چشم دارد و به بازنوازی آنها همت گماشته است. ارزش و ارجمندی کارِ حامد جوکار از دو جهت قابل تأمل است: نخست بازنوازی دو مکتب متفاوت در تارنوازی موسیقی دستگاهی  ـ ردیفی، یعنی مکتب آقاحسینقلی و مکتب علی اکبر شهنازی؛ و دیگر پرهیز از شهرت کاذب و مرعوبِ شیوههای غالب و رایج نشدن». این مجموعه در دستگاه شور، ماهور، سه گاه و آواز بیات ترک اجرا شده است.