چطور از قوهی خلاقیت خود مراقبت کنیم؟
برگردان: عباس سیدین
خلاقیتْ قوهی محرکهی همهی جهان است، نه فقط موسیقی یا دیگر هنرها. یک حقیقت دربارهی خلاقیت این است که هرکسی –در صورت نیاز- میتواند خصلتهای خلاقه را از خود نشان دهد. برخی افراد بیشتر از دیگران وارد حیطهی خلاقیت میشوند، اما در هرحال خلاقیت چیزی است که میتواند از دست برود.
با برخی از رفتارهایی که میتواند خلاقیت را از بین ببرد، آشنا شوید:
مانع شدن: راههای زیادی برای ایجاد مانع در برابر خلاقیت وجود دارد و اغلب افراد بدون آنکه متوجه باشند این کارها را انجام میدهند. هروقت منتظر «وقت مناسب» برای کاری هستید یا وقتی برای انجام کاری بهدیگران تکیه میکنید یا وقتی راه سادهتر را انتخاب میکنید، درواقع جلوی خلاقیتتان را میگیرید. ما بدینوسیله اغلب مانع بُروز خلاقیتمان میشویم و درنهایت با تکرار این کارها، قوهی خلاقیتمان تضعیف میشود.
نادیده گرفتن: این هم شبیه به مانع شدن است. مثلاً اکتفا کردن به یک روش امتحانشدهی ثابت برای انجام یک کار و تلاش نکردن برای ابداع شیوههای جدیدتر. بهعبارت دیگر، ممکن است احساس کنید که باید چیزهایی را امتحان کنید –روش ساختن موسیقی یا با چهکسی همکاری کردن- اما از ترس خرابکاری و عدم موفقیت همچنان جنبهی خلاقهتان را نادیده میگیرید.
شک مداوم به خود: ممکن است افراد –به هر دلیل- شک کنند که آیا میتوانند کاری را انجام دهند یا نه. شاید رؤیای شما این باشد که یک ترانهسرای موفق باشید، اما در عمل بهسختی قلم برکاغذ بگذارید یا نتوانید که آهنگ را تمام کنید، چون شک دارید که آیا بههمان اندازه که میخواهید خوب خواهد بود یا نه. ادامهدادن چنین روندی نهتنها باعث میشود رؤیای شما درنهایت ازدست برود، بلکه انرژی خلاقه و الهامبخش شما نیز تحلیل خواهد رفت.
عقبانداختن کارها: عقبانداختن کارها باعث میشود که زمان از دست برود، اما همچنین میتواند کشندهی خلاقیت نیز باشد. با عقبانداختن کارها در بلندمدت قوهی خلاقهی شما آسیب میبیند.
احساس محق بودن: یعنی اینکه حس کنیم چون دارای قوهی خلاقهایم، مستحق برخی مزایا هستیم. مثلاً اینکه «خوانندهی گروه بودن» یعنی «مستحق شهرت و توجه بیشتر بودن». این احساس محقبودن از یکسو میتواند به بقیهی اعضای گروه آسیب بزند و از سوی دیگر میتواند باعث شود شما در هربار تمرین یا ساختن اثر جدید، همهی تلاشتان را بهکار نگیرید.
منبع: www.noise.reviews