چرا پلی‌لیست‌ها «آلبوم» را از میدان به در نخواهند کرد؟
برگردان: عباس سیدین
تنها دلیل انتشار آلبوم محدودیت‌های قالب فیزیکی بود؛ اما آن محدودیت‌ها دیگر وجود ندارد. با استفاده از پخش آنلاینِ موسیقی (Stream) خیلی راحت می‌توان آلبوم را به بهای تک‌آهنگ یا «پِلی‌لیست» (Playlist) کنار گذاشت. اما همین دلیل از دست دادن اهمیت آلبوم، خودش اثبات می‌کند که آلبوم از همیشه حیاتی‌تر است؛ مخصوصاً برای هنرمندانی که خودشان موسیقی را توزیع می‌کنند. تعریف قدیمی آلبوم مُرده است، اما به چیزی قدرتمندتر تبدیل شده، آن هم برای خود هنرمند و نه برای صنعت موسیقی.
بررسی‌های جدید می‌گویند ۷۷٪ شنونده‌ها عمدتاً تک آهنگ و پلی‌لیست گوش می‌کنند. هنرمندها هم به‌جای «آلبوم» چیزهای دیگری پخش می‌کنند: «لیست آهنگ»، «نوار ترکیبی»، «موزیک ویدیوی ۴۵ دقیقه‌ای» و ….
امروز درست کردن پلی‌لیست بر پخش آنلاین موسیقی سلطه دارد. تهیه‌ی پلی‌لیست‌ها کاری را انجام می‌دهد که قبلاً آلبوم انجام می‌داد. پلی‌لیست پیشتر هم –با فهرست‌های MP3- وجود داشت اما پخش آنلاین و سرویس‌هایی مثل اسپاتیفای به‌جای ما این کار را انجام می‌دهند، یا انجام‌اش را راحت‌تر می‌کنند. فهرست آهنگ‌ها قبلاً محدود به سفر یا مهمانی بود، اما حالا می‌توان فهرست برای خواب، آب‌وهوا، بچه‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و… ایجاد کرد.
آلبوم مثل پیتزای آماده بود. می‌خریدیم، می‌پختیم و می‌بُریدیم. پخش آنلاین امروز مثل پیتزای آماده و بُرش خورده است و تازه در کنارش سیب‌زمینی سرخ‌کرده و مخلفات (آهنگ‌های پیشنهادی) هم دارد. مگر می‌توان در برابرش مقاومت کرد؟
صنعت موسیقی هم باید با این شرایط تطبیق پیدا می‌کرد. دیگر فروش آلبوم، معیار موفقیت فروش یک هنرمند نیست؛ بلکه استریم‌ها، پخش‌ها، فروش‌ها و مقدار شنیده‌شدن همه به‌حساب می‌آیند. نیاز به این اندازه‌گیری منجر به پیدایش یک معیار غریب شده است: «واحد معادل آلبوم».
این «واحدهای معادل آلبوم» همه‌ی انواع گفته شده را در بر می‌گیرند. مثلاً ۱۵۰۰ پخش استریم یک آهنگ، معادل فروش یک آلبوم به شمار می‌رود. عجیب است اما امروز داستان این‌گونه است و درست به یک دلیل: «پلی‌لیست»ها.
پس اگر آلبوم محکوم به فنا است آیا نباید همه به امید ساخته‌شدن یک پلی‌لیست خیلی محبوب فقط تک‌آهنگ منتشر کنند؟ مطلقاً نه!
نکته اینجاست: آلبوم دیگر یک قالب نیست، یک «رویکرد» است.
اهمیت تفکر آلبومی برای هنرمند همچنان پابرجاست و به روند خلاقه‌ی او کمک می‌کند:
۱) اولاً محدودیت‌های مفیدی برای هنرمند ایجاد می‌کند. وقتی از قبل بدانید حدود حجمی کار چقدر است، کار کردن بسیار راحت‌تر خواهد بود. این روش مؤثری برای کنترل کیفیت است. اگر از کیفیت برخی قطعات مطمئن نیستید، شاید بهتر باشد آن‌ها را حذف کنید، تا به اندازه‌ی استاندارد آلبوم، محدود بمانید.
۲) آلبوم یعنی موعد تحویل. همه‌ی ما برای کارهایمان به یک موعد تحویل نیاز داریم. اما اگر بخواهیم به صورت تصادفی آهنگ بسازیم و پخش کنیم کنترل زمان و روند کار بسیار دشوارتر می‌شود.
۳) آلبوم یک مقیاس طی مسیر است. آلبوم‌ها می‌توانند نمایانگر دوره‌ای از تحول هنرمند باشند. تکمیل یک آلبوم زمان خوبی برای عبور از یک فاز هنری به بعدی است.
بدون آلبوم این‌ها همه از دست می‌رود و منحنی روند خلاقیت معنای خودش را از دست می‌دهد. استفاده از آلبوم به عنوان نقاطی در مسیر تحول، زمان و امکانِ آن را به شما می‌دهد تا خود و صدایتان را رشد دهید.
منبع: وبسایت نویز – www.noise.reviews
