ابن سینا بنیاد گذار مكتب موسیقی شناسی اسكولاستیك ایرانی است. دو اثر عمده موسیقایی از ابن سینا در دست است؛ یکی به فارسی در کتاب دانشنامه علائی و دیگر "جوامع علم موسیقی" در بخش ریاضیات کتاب شفا به عربی. در موسیقی دانشنامه علائی، ما با بررسی عام تئوری موسیقی (در سه بخش موسیقی، سخن اندر ایقاع و لحن) روبرو هستیم (بیشتر…)
نگاهی بسیار گذرا و مختصر بر سیر تاریخی و ویژگی‌های کلی انواع مختلف موسیقی نزد یهودیان سر‌آغاز پیدایش هنر موسیقی نه تنها در میان عبرانیان بلکه کشف، ابداع و پراکنش آن در میان انسان‌های دنیای قدیم برای ما شناخته شده نیست، این عدم شناخت ناشی از نادانی نسبت به روش یا سلسله وقایعی که منجر به پیدایش و رشد این هنر گردید، و نیز سر‌آغاز تاریخی آن نزد هر قومی، از جمله قوم یهود است. (بیشتر…)
چندین دهه است که واژه "اتنوموزیکولوژی" در ادبیات موسیقایی ایرانی به همین صورت به کار گرفته شده؛ اما تاکنون نوشته ای اقناعی در معنی آن ندیده ام.1 در اینجا به گفته های نادرست که اتنوموزیکولوژی را ("موسیقی شناسی تطبیقی") یا هر چیز دیگری دانسته اند نمی پردازم که بحثی است بیرون از موضوع این نوشته. (بیشتر…)
آرون کوپلند برگردان: نازنین معمار همه‌ی ما بنابر ظرفیت‌هایمان به موسیقی گوش می‌دهیم. اما برای تحلیلِ روشن‌ترِ کلِ فرآیندِ شنیداری، باید آن را به اجزایش تقسیم کرد. به یک معنی، همه‌ی ما موسیقی را در سه سطحِ متفاوت گوش می‌کنیم. از آن‌جایی که اصطلاحاتِ بهتری برای این سطوح وجود ندارد، می‌توان آن‌ها را این‌طور نام‌گذاری کرد: ۱) سطحِ احساسی ۲) سطحِ بیان‌گری ۳) سطحِ موسیقاییِ محض. تنها مزیتِ تقسیم‌بندیِ مکانیکیِ فرآیند شنیداری به این سطوحِ فرضی، دیدِ واضح‌تر به چگونگیِ گوش دادنمان است. (بیشتر…)
