Peter Broderick

گردآوری و ترجمه: تایماز منقبتی

پیتر برودریک، زاده ­ی ایالت اورگان در آمریکا، هنرمندی خستگی­ ناپذیر و شگفت­ انگیز است که از دوران کودکی تا امروز موسیقی اصلی ­ترین سرگرمی و حرفه ­اش بوده و در این مسیر نواختن سازهایی متعدد و گاه بی ­ربط مثل پیانو و بانجو و ماندولین را آموخته است. همین استعداد چندوجهی بود که نامش را بر سر زبان­ها انداخت و در سال 2007 در کپنهاگ به گروه آلترناتیو-راک Efterklang پیوست. امروز کمی عجیب به نظر می ­رسد که پیتر برودریک تنها 28 سال دارد. تا همین­جا آلبوم ­های متعددی هستند که نام او را بر خود دارند، چه به عنوان خالق اثر چه یکی از اصلی ­ترین عوامل تولید آن. علاقه ­ی در نوسان او به کلاسیک مدرن و نیز خوانندگی و ترانه ­نویسی همگی حکایت از تلاش و شور و استعداد او برای خلق موسیقی دارند.

با این حال برودریک تقرییاً سه سال گذشته را با نوعی بیماری روحی مرتبط با استرس سر کرده است. آخرین آلبوم او سه سال پیش منتشر شد و از آن وقت به این سو او در خانه­ اش در اورگان دوران بازیابی را گذرانده است. تقریباً بلافاصله پس از بهبود اوضاع روحی و ذهنی ­اش پیشنهاد کاری تازه­ ای از شهر کوچک لوزرن در سوئیس دریافت کرد: ضبط آلبومی با همکاری گروهی از موسیقیدانان محلی که تولیدش بر عهده ­ی تیمو کِلِر، از پیشگامان موسیقی هیپ-هاپ سوئیس بود.

و حالا این آلبوم تازه منتشر شده است. احتمالاً از نظر بسیاری نکته­ ی اصلی و بهترین بخش آلبوم Colours of the Night صدای برودریک است، پسرانه، خوشایند –با همراهی خوانندگان دیگری مثل ینس لکمن و خوزه گونزالس- که برای قطعاتی از موسیقی کانتری کاملاً متناسب به گوش می­ آید.

نتیجه اثری اصیل و شعف­ برانگیز از آب درآمده که در خدمت اشعار احساسی و صمیمانه ­ی برودریک است. و در عین حال کل اثر با آرامشی نوازش­گونه شنونده را به این سو و آن سو می ­کشد. مثلاً حال ­وهوای آرام و ضربات آهسته­ ی درامز در قطعه­ ی اول، Red Earth، خبر از آلبومی شکننده می­ دهد که زیبایی ساده ­ای دارد، اما قطع  ی The Reconnection به کلی اوضاع را عوض می ­کند و به راهی دیگر می ­رود.

به رغم این دستورالعمل چندژانری، Colours of the Night کامل ­ترین و بهترین آلبوم برودریک تا به امروز است. او با اعتماد به دیگر موسیقیدان ­ها و نوازنده ­ها آلبومی ساخته که هر ده ترانه­ اش طبیعت و شوری دارد که با رویکرد محافظه­ کارانه و وسواسی او در کارهای قبلی ­اش تفاوتی محسوس دارد.

قطعه ­ی If I Sinned ترکیبی است از جزر و مد صدای برودریک در سی ترانه ­ی قبلی­ اش که پشت صدای اصلی او در این قطعه  در جریان است. دو قطعه­ ی Get on With Your Life و Our Best شاهکارهای دیگر این آلبوم هستند، به خصوص دومی که با صعود تدریجی سرگیجه­ آوری به گیتار سولو ختم می ­شود، جایی که نوای شکوهمند آن ردی باشکوه بر هوش و ذهن شنونده بر جا می ­گذارد.

در مجموع، این همکاری غیرمنتظره بین هنرمندی از اورگان آمریکا و جمعی از موسیقیدان­ های اهل سوئیس به اثری فریبنده و مسرت­ بخش ختم شده که صدای پیتر برودریک را به به بهترین درجه رسانده و او را از مرزهای همیشگی موسیقی­ اش فراتر برده است؛ تغییری شجاعانه برای حرکت به سوی عرصه­ ای بزرگتر در دنیای موسیقی.