سامان سرداریان,مجتبی عسگری

آهنگساز: سامان سرداریان
آواز: مجتبی عسگری
درباره‌ی این اثر به قلم بابک خضرائی می خوانیم: «آلبوم حاضر، مجموعه ای است به همان سبک و سیاق کلاسیک؛ پیش درآمد نقش سنتی اش را در معرفی گوشه های اصلی ایفا می کند، وزن آن که در آغاز شش ضربی سنگین (4/6) است، به نرمی به پنج ضربی (8/5) و چهارضربی (4/4) می لغزد و سرانجام به ضرب آغازین باز می گردد و نوبت ساز و آواز می شود. یافتن بیان شخصی شاید مهمترین جایگاهی باشد که هر خواننده و نوازنده‌ی جوان در جست و جوی آن است و ساز و آواز این مجموعه طلیعه ای خوش را برای مجریان آن نوید می دهد. اشعار آواز راست در ردیف های آموزشی و اجراهای کلاسیک استادان غالباً به وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن است اما شعر آواز این مجموعه وزنی دیگر دارد (مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن) که می تواند آن را قدری از اجراهای پیشین متمایز کند. آواز پس از گذر از گوشه های راست، نغمه، پنجگاه، قرچه، رضوی و حسینی به شوشتری وارد می شود و ضربی شوشتری (پنج ضربی و سپس دوضربی) فضای این گوشه را تثبیت می سازد. در پی آن، گوشه‌ی لیلی و مجنون راه را برای گوشه‌ی سوز و گداز و آواز اصفهان هموار می کند و سپس تصنیف اصفهان می آید که به دشتی هم سر می کشد. پس از این ساز و آواز بیات کرد فضای دیگری می آفریند که فرود آن به راست، زمینه ساز اجرای تصنیفی پنج  ضربی است. پایان بخش این مجموعه هم چهارمضرابی به سرخوشی رِنگ است.» این اثر در دستگاه راست پنجگاه، آواز شوشتری، آواز کُرد بیات با نوازندگیی سامان سرداریان (تار و سهتار)، آرش سعیدیان (عود)، محمد مظهری (کمانچه)، حمید قنبری (تمبک) و حسین رضایی نیا (دف) اجرا شده است.