وقتی سایمون شروع به نواختن نت‌های آغازین «آوای سکوت» کرد، سکوت سنگینی بر فضا حاکم شد. او این ترانه را ۵۵ سال پیش در حمام خانه‌ی کودکی‌اش نوشت که در سال ۱۹۶۵به مهمترین تک-آهنگ سایمون و گارفانکل تبدیل شد. حال، همانطور که او (شاید) برای آخرین بار آن را می خواند، چرخه‌ی زندگی‌اش تکمیل شد. نیازی نبود تا آن را به زبان بیاورد؛ این موضوع برای همه قابل لمس بود. (بیشتر…)
دولورس اوریوردن، خواننده گروه بریتانیایی کرنبریز در سن 46 سالگی به مرگ ناگهانی از دنیا رفت. این هنرمند ایرلندی با صدایی منحصر به فرد یکی از آیکون های موسیقی دهه نود میلادی بود و یکی ازخوانندگان برجسته در حافظه تاریخی جوانان آن نسل. (بیشتر…)
چایلدیش گمبینو (Childish Gambino) اسمی است که دونالد گلاوِر، بازیگر، نویسنده، کارگردان و کمدین آمریکایی آن را به عنوان شخصیت موسیقیایی خود برگزیده است. نحوه رسیدنش به این اسم داستانیست که بارها در مصاحبه‌های مختلف آن را تعریف کرده است: (بیشتر…)
مینا آتشی ادعایی ندارند و بدون جلب‌توجه ده سال است که در موسیقی کار می‌کنند و وقتی کنار هم قرار می‌گیرند شیطنت‌های بامزه‌ای را رقم می‌زنند، گروه بمرانی جز آن دسته گروه‌هایی است که خودش واژه تلفیقی بودن را قبول ندارد. بهزاد عمرانی خواننده و نوازنده گیتار ریتم، مانی مزکی نوازنده سازدهنی (بیشتر…)
به حافظه‌تان اعتماد کنید، این قطعه موسیقی را قبلاً شنیده‌اید. سال‌ها قبل که تکنولوژی به پیشرفتگی امروز نبود، موزیسین‌ها مسیرهای دشواری را برای رسیدن به موفقیت طی می‌کردند که عمده این مسیرها هم ناشناخته بود اما امروز شرایط متفاوت شده و بسیاری از موزیسین‌ها با برنامه‌های کوتاه مدت چند ماهه به شهرت می‌رسند. (بیشتر…)
این را پیش‌تر هم در جاهای دیگر گفته‌اند وُ گفته‌ایم البتّه: موسیقیِ پاپ، ادبیات است بیشتر وَ کم‌تر موسیقی است. ارتباطِ بلافصلی هم که مخاطب با آن برقرار می‌کُند تا اندازه‌یِ بسیار زیادی محصولِ همین ساختمانِ کلامی وُ ادبی‌ست که انتزاعِ محض وُ مفرطِ موسیقی را تعدیل می‌کُند وُ تنها تَه-مزّه‌یِ دل‌چسبِ ” تحریکِ حسِّ لذّت ” را از آن باقی می‌گذارد. (بیشتر…)
آنچه علاوه بر آثار موسیقی لئونارد کوهن به تاثیر و شهرت او افزوده است اشعار، نوشتههای ادبی و روابط عاشقانه اوست. اما او همواره مصمم بود که خود را به عنوان یک ترانه سرا و آهنگساز تثبیت کند. کوهن مانند هم دورهایهای خود با ظهور راک اند رول مسحور و متاثر شده بود و در مصاحبه‌های خود از موسیقی راک و ستارههای آن تمجید میکرد. "من همیشه عاشق راک بودهام. (بیشتر…)
رضا نامجو سال گذشته مجله تجربه در شماره چهل و یکم خود، ویژه نامه ای را درباره موسیقی اجتماعی ایران و به یاد فرهاد مهراد و فریدون فروغی منتشر کرد و به این بهانه با محسن شهرنازدار پژوهشگر و مدیر گروه صدا و موسیقی در موسسه انسان شناسی و فرهنگ و دکتر شروین وکیلی جامعه شناس و محقق به گفت و گو نشست. متن کامل این نشست در پی می آید: (بیشتر…)
اخیرا در مكان‌هایی كه اصلا انتظارش را نداشته‌ام، موسیقی جز را شنیده‌ام. فكرش را هم نمی‌كردم كه در آلبوم جدید بیانسه «لموناد»- آهنگ «درس‌های پدر»- نوازنده ترومپتی را با سبك جز «نیواورلان» ببینم. این مداخله، مانع صعود آلبوم لموناد به صدر جدول بیلبورد نشد. حتی این آهنگ در جدول ١٠٠ آهنگ برتر مجله بیلبورد هم ثبت شد. (بیشتر…)
برگردان: تایماز منقبتی 4 منتقد موسیقی نشریه ی نیویورک تایمز بهترین آلبوم های پاپ و جز سال 2015 را برگزیده اند. منتقد: نیت چینين (Nate Chinen) Synovial Joints, Steve Coleman and the Council of Balance استیو کولمن، آهنگساز و ساکسیفونیست آلتو تنها سراغ چیزهایی می رود که بتواند از آن خود کند و برای استفاده ی خلاقانه تغییرشان دهد. (بیشتر…)
برگردان: تایماز منقبتی 4 منتقد موسیقی نشریه ی نیویورک تایمز بهترین آلبوم های پاپ و جز سال 2015 را برگزیده اند. منتقد: جان کارامانیکا (Jon Caramanica) DS2, Monster, Beast Mode, 56 Nights & What a Time to Be Alive, Future اینکه بهترین آلبوم سال را داشته باشید، واقعاً چیز خوبی است، اما بهتر از آن این است که بهترین جهان بینی سال را داشته باشید. (بیشتر…)
جی.کوتاربا، پی.وانینی | برگردان:فردین علیخواه از آنجایی که ما[در این اثر] کم و بیش مرزهای بین موسیقی عامه پسند و موسیقی کلاسیک را برچیده ایم تا هر دوی آنها را در معرض تحلیلی جامعه شناختی قرار دهیم، اجازه دهید با عبارتی که دربرگیرندۀ ماهیت انواع مختلف موسیقی باشد مرزمان؛ یعنی عرصۀ دقیقی را که می خواهیم بررسی نماییم؛ مشخص کنیم. (بیشتر…)
