امیرعلی محبی نژاد در اردیبهشت ١٣٦٠ در تهران متولد شد. از دانشگاه هنر تهران در رشته عکاسی فارغ‌التحصیل شده و در کنار موسیقی به عکاسی و ساخت ویدیو نیز اشتغال دارد. «بی‌هوا» نخستین آلبوم رسمی اوست که اسفند نود و چهار منتشر شد. (بیشتر…)
گفتگوی خبر آنلاین (سیامک قلی‌زاده و سمانه فراهانی) با دارا دارایی، آرین کشیشی و امیر دارابی درباره موسیقی جز موزیسین‌های جز (jazz) رفاقت‌های دیرینه ای با یکدیگر دارند. تعدادشان انگشت شمار است و در کنار هم اما تحت عنوان گروه‌های مختلف می‌نوازند. البته برای نواختن موسیقی جز پاتوقی ندارند و معتقدند به ناچار و البته برای تامین درآمد در گروه‌های پاپ می نوازند. (بیشتر…)
پیش از این از ویژگی‌های موسیقی عامیانه شهری گفتیم و از نخستین ترانه‌های خود جوش مردمی در دوره قاجار که رنگ و بوی سیاسی- اجتماعی نیز داشته است. به سال‌های حول و حوش مشروطه که می‌رسیم، بر شمار این گونه ترانه‌ها افزوده می‌شود. (بیشتر…)
تقریبا همه آنها که به شکلی در حوزه سینمای ایران کار کرده‌اند، معتقدند که مرتضی حنانه را باید نخستین موسیقی نویس فیلم به معنای واقعی به شمار آورد. البته در فهرست‌های عمومی با نام‌های دیگری پیش از مرتضی حنانه روبرو می‌شویم ولی موسیقی آنها بیشتر نقش تزئینی و سرگرم کننده داشته که در بخش‌هائی از فیلم‌ها به کار می‌رفته بی آن که ارتباط محتوائی با فیلمنامه‌ها داشته باشد. (بیشتر…)
جهان از طریق ارتباط دریافت می‌شود و هنر موسیقی مهم‌ترین وسیله ارتباط و پاسخ به واکنش انسان به دنیای خارج و درونی خود محسوب می‌شود. نواهای برجای مانده از مردمانی که به کشاورزی و دامداری اشتغال داشته‌اند، تجلی زیبایی، از سادگی زندگی چوپان‌هایی است که بیشتر زندگی (بیشتر…)
حضور ارامنه در حوزه‌های فرهنگی هنری، علمی و حتی اقتصادی باعث شد تا ایران بتواند همراه با جهان؛ تجربیات نوینی داشته باشد. اما به‌طور مشخص؛ در ایران، نقش ارمنیان در شکل‌گیری موسیقی نوین و معاصر ایران چشمگیر بوده است. هنرمندان بسیاری که در راه گسترش موسیقی در ایران گام‌های با ارزشی را برداشتند. (بیشتر…)
سنت مناجات‌خوانی با مراسم سحر و افطار در ایران عجین شده است؛ سنتی که در کنار سفره‌های رنگارنگ و چندلایه ایرانی موسیقی و لحن خاص خود را نیز برای شنوندگان به ارمغان آورده است. این نیاز فضایی را در سنت آوازخوانی ایرانی به وجود آورده است (بیشتر…)
هوشنگ استوار در هفتم ژانویه ٢٠١٦ در ٨٩ سالگی در فرانسه به علت ابتلا به بیماری سرطان درگذشت. وی در سال ۱۳۰۶ در تهران و در خانواد‌ه‌ای اهل هنر و فرهنگ به دنیا آمد. مادرش دختر غلامرضا خان مین باشیان، معروف به سالار معزز بود که پس از لومر فرانسوی به ریاست شعبه موسیقی نظام در دارالفنون برگزیده شد و پدر او حسین استوار، از نخستین پیانو نوازان ایرانی به شمار می‌رفت. پرویز محمود٬ موسیقیدان برجسته ایرانی نیز پسر عمه او بود. (بیشتر…)
رامین صدیقی موسیقی به عنوان ابزاری مخاطب ساز برای فعالیت های اقتصادی و تجاری در صنعت موسیقی جهان سالانه بیش از ۱۰۰ هزار آلبوم در سبک های مختلف تولید، منتشر و عرضه می شود. شاید اولین سوالی كه در این رابطه به ذهن می رسد، این باشد که سبد خرید یک علاقه مند موسیقی، (بیشتر…)
جامعه موسیقی سنتی ایران اگر شاگردان مکتب صبا را نمی داشت به چه روزی در می‌آمد؟ با نگاهی گذرا به کارنامه یکایک این شاگردان می‌توان پاسخ این پرسش را به دست آورد. آن‌چه آنان ساخته و پرداخته‌اند همان‌قدر از نظر کیفی اعجاب انگیز است که از نظر کمی. (بیشتر…)
محمود خوشنام احمد شاملو بی‌تردید برجسته‌ترین شاعر نوآور ایران در روزگار ماست. شاعر نادری که اندیشه های نو را در قالب زبانی فاخر که غیر از زبان من و توست بیان می کند. چیزی که در وهله اول این زبان را می سازد موسیقی واژه ها و پیوند متوازن میان آنهاست. در واقع شعر شاملو به یک کمپوزیسیون موسیقی می ماند. همان موزیکالیته‌ای که در جستجوی آن است از پیوند واژه‌ها و البته سکوت میان آن ها به دست می آید. (بیشتر…)
آروین صداقت کیش نامش هر کدام که باشد؛ همه‌پسند، عوامانه، عامیانه، مردم‌پسند، مردمی یا حتا همتای وارداتی مشهورترشان «پاپ»، چنان که خود کنشگران آن حوزه می‌نامند، شنوندگان و پدیدآورندگان آن را می‌شناسند و برای یافتن مصداق‌هایش تردیدی به دل راه نمی‌دهند. در میان منتقدان و موسیقیشناسان اما وضع به گونه‌ای دیگر است. آنها می‌خواهند دسته‌بندی، توصیف، و یا تبیین کنند و در یک کلام بشناسند و بشناسانند پس ناگزیر در معنی این واژه‌ها و اعتبارشان تامل و گاه چون و چرا خواهند کرد. (بیشتر…)
