Moriarty

امیر علی محبی نژاد

موریارتی گروهی است فرانسوی- آمریکایی که در سال 1995 تشکیل شد. این گروه متشکل از پنج هنرمند با رگ و ریشه‌های فرانسوی، آمریکایی، سوئیسی و ویتنامی است که اکثر آن‌ها در فرانسه متولد شده‌اند. گروه اسم خود را از دین موریارتی (Dean Moriarty)، قهرمان رمان معروف در جاده (On The Road) نوشته جک کرواک (Jack Kerouac) اقتباس کرده است.

در ابتدا اعضای گروه هشت نفر بودند ولی پس از مدتی به پنج نفر تقلیل پیدا کردند. به علت جدایی سه نفر، گروه مجبور به اجراهای آکوستیک شد. این تغییر ناگهانی عرصه‌ جدیدی را به روی آن‌ها گشود و آزادی بیشتری در تجربیات موسیقایی به آنان داد. همچنین امکان اجراهایی راحت‌تر و روان‌تر در مکان‌هایی نامتعارف مانند زندانی در نرماندی، یک آسایشگاه روانی در مرکز فرانسه، قلعه‌ای مخروبه در توسکانی و خیابان‌های پاریس و دوبلین را نیز پیدا کردند.
در سال 2007 اولین آلبوم خود را با نام “Gee Whiz But This Is a Lonesome Town” روانه بازار کردند. کل آلبوم در هشت روز ضبط شد که ابتدا در فرانسه و پس از آن در بسیاری کشور‌های دیگر منتشر شد. در سال 2008 یک تور طولانی‌مدت را برای معرفی آلبوم در فرانسه آغاز کردند. پس از تور فرانسه در سال 2009، با بیش از 170 اجرا، تور جهانی خود را برنامه ریزی کردند.
گروه در سال 2010 کار بر روی آلبوم دوم خود “The Missing Room”را آغاز کرد، البته با رویه‌ای خاص. به این صورت که ابتدا ترانه‌ها ساخته شده و در مدت پنج ماهی که گروه در تور بود به صورت زنده اجرا شدند. طی این پنج ماه قطعات به مرور جاافتاده و پخته‌تر ‌شدند و پس از آن رسما در سال 2011 ضبط استودیویی شدند. این تور به گروه فرصت داد تا ترانه‌های آلبوم جدید خود را پیش از انتشار در محیط‌های متفاوت محک بزند. در همین بین، گروه کمپانی خود را با نام Air Rytmo برای انتشار آثارجدیدشان که با آزادی بیشتری ساخته شده بودند، راه‌اندازی کرد. نام این کمپانی نیز از ترکیب حروف Moriarty با چیدمانی متفاوت گرفته شد. اسم کمپانی به این منظور این‌گونه انتخاب شد که تاکیدی بر یکی‌بودن کمپانی و گروه باشد. پس از انتشار آلبوم در سال 2011 گروه تور جهانی خود را شروع کرد که پس از اجرای 200 کنسرت و گذشت دو سال، در سال 2013 به پایان رسید.
در سال 2009 موریارتی گروه Mama Rosin که یک گروه راک سوئیسی است را در فستیوالی در لوزان سوئیس ملاقات کرد. فلسفه و سلیقه‌ی موسیقایی مشترک باعث شد که دو گروه پروژه‌های مشترکی را آغاز کنند. نتیجه‌ی این همکاری‌ها آلبوم مشترکی بود که از اجراهای زنده مشترک آن‌ها به نام “Moriarty Meets Mama Rosin” در سال 2013 منتشر شد.
موسیقی این گروه ترکیبی از بلوز (Blues)، فولک (Folk)، کانتری (Country) و راک (Rock) است. حال و هوای تمام این ژانرها در موسیقی آن‌ها وجود دارد و به وضوح شنیده می‌شود. نقطه قوت این گروه نیز در استفاده از سازهای آکوستیک در اجراهای زنده است که امکان اجرا در اماکن مختلف، از سالن‌های بزرگ گرفته تا کوچه و خیابان را فراهم می‌کند و باعث خلق نوعی موسیقی روان، پویا و صمیمی می‌شود که به همراه صدای لطیف و تاحدی خواب‌کننده خواننده گروه، رزمری استندلی Rosemary Standley، بیشترین نقش را در محبوبیت و شناخته‌شدن آن‌ها بازی می‌کند. آن‌ها همچنین تبحر زیادی در بازخوانی آثار دیگران دارند به گونه‌ای که ترانه مورد نظر را کاملاً در قالب خود فرو می‌برند و از آن محصولی متفاوت و منطبق با ذائقه‌ی خود تولید می‌کنند. از جمله این آثارشان می‌توان به بازخوانی ترانه St. James’ Infirmary اثر لویی آرمسترانگ (Louis Armstrong) و Enjoy the Silence اثر دِپِچ مُد (Depeche Mode) اشاره کرد که شنیدن هر دو ترانه را به شما توصیه می‌کنم.
اعضای گروه عبارتند از:
رُزمِری استَندلی Rosemary Standley: خواننده و گیتار
توماس پوشاوی Thomas Puéchavy: هارمونیکا و آکاردئون
آرتور بی ژیله Arthur B. Gillette: گیتار، پیانو، کیبورد و همخوان
استفان زیمِرلی Stephan Zimmerli: کنترباس، گیتار و همخوان
شارل کارمینیاک Charles Carmignac: دوبرو و گیتار الکتریک
وَنسان تالپائر Vincent Talpaert: درامز و پرکاشن
اریک تافانی Éric Tafani: درامز و پرکاشن

نمونه‌ هایی از موسیقیMoriarty :

Jimmy: http://grooveshark.com/#!/s/Jimmy/52PcmD?src=5

Isabella: http://grooveshark.com/#!/s/Isabella/41PF5s?src=5
Fireday: http://grooveshark.com/#!/s/Fireday/52Pd1s?src=5

منابع:
http://en.wikipedia.org/wiki/Moriarty_(band)
این مطلب برای سایت سازباز نوشته شده است و استفاده از آن با ذکر منبع آزاد می‌‌باشد.