حسین علیزاده

ساز «سلانه»حاصل کنکاش و تجربیات سیامک افشاری برای جست وجوی صدایی گمشده است. حسین علیزاده در این اثر برای نخستین  بار به اجرای بداهه نوازی با این ساز در آواز بیات اصفهان (مهتاب)،دستگاه سه گاه (پگاه) و آوازهای بیات کرد (آفتاب) و افشاری (شامگاه) پرداخته ، و از رَنگ صدا، وسعت و امکانات خاص  این ساز برای ایجاد فضایی جدید بهره جسته است.
«سَلّانه» سازی است نوساخته ، ملهم از نمونه ای از سازی قدیمی که ریشه در شرق باستان دارد. به  طور کلّی، ساز های زهی مضرابی دارای کاسه ی طنینی،از لحاظ سازشناسی، غالبا  به دو رده ی اصلی دسته بلند و دسته  کوتاه تقسیم می شوند. بربط و عود از نمونه های دسته کوتاه ، و تنبور و دوتار و سه تار از نمونه های دسته  بلند ساز های این خانواده محسوب می شوند.