احسان ذبیحی فر،ساناز نخجوانی

مجموعه‌ی حاضر تلاش موفقی است در زمینه‌ی یافتن مشترکات موسیقایی بین دو فرهنگ ایرانی و ترکی (عثمانی). ایده‌ی اصلی ساناز نخجوانی، ایده پرداز آن، نه ارائه‌ی یک موسیقی تلفیقی بلکه ارائه‌ی مجموعه ای است که در آن بتوان موسیقی های دو فرهنگ را با یکدیگر مقایسه کرد.
در سی دی اول دستگاه سه گاه در موسیقی ایرانی با مقام سه گاه در موسیقی ترکی در کنار هم ارائه شده اند تا به نوعی عمل موسیقایی این دو فرهنگ کلاسیکِ همجوار در دو «مایه‌ی همنام» (بیشتر از دیدگاه مُدال) با هم مقایسه شوند.
سی دی دوم به بازشناسی و مقایسه‌ی عملی ویژگی های دو فرهنگ موسیقایی ایرانی و ترکی با تکیه بر نقاط مشترک آن ها در اجزای مختلف موسیقی می پردازد. بنابراین قطعات مختلف به شکلی از دو کارگان موسیقی کلاسیک ایرانی و ترکی انتخاب شده و یک به یک مقابل هم اجرا شده اند تا دربردارنده‌ی نقاط مشترک مورد نظر باشند. معیار این انتخاب شباهت مُد (یا مایه)، شباهت پرده‌ی «قرار» و «ایست»، قرابت فرمگونه‌ی موسیقی و موارد دیگری از این دست و گاه ترکیبی از این موارد بوده است.
نوازندگان و خوانندگان عبارت اند از: بکر شاهین بالاوغلو (عود)، سلجوق ارارسلان (کمانچه‌ی ترکی)، نورالله کانیک (نی)، کامل بیلگین (دایره)، انگین بایکال (بندیر و کدوم)، ساناز نخجوانی (قانون)، احسان ذبیحی فر (کمانچه)، یمین غفاری (تار)، مهران امیراصلانی (تمبک)، مجتبی عسگری (آواز) و ارسین چلیک (آواز).